ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ

Ω! Λαμπρό μεσημέρι!
Άγιοι στέκουν γυμνοί μπροστά στην πραγματικότητα
Ο Προμηθέας δικάζεται από τα χρυσάνθεμα
Λαμπρό μεσημέρι!
Διάττοντες αστέρες στον αργαλειό της θάλασσας
Άνθρωποι, δέντρα, κτήρια
Όλα, σπαρταριστά εκθέματα στο μουσείο που ανέγειρε ο ήλιος 
Μεσημέρι!
Εμείς, αγκαλιασμένοι μες στην εκστατική στατικότητα του φωτός.

Μην αγριέυεις τη λάσπη, Θηρίο
Μοιάζει πολύτιμη
κάτω από το παγωμένο σύννεφο

Καθώς κολλάς τις κόρες σου
στο τζάμι
με τα σκαλιστά αγκάθια
του γήρατος

Ως την τέρψη της όρασης
άσε με να σου μιλώ
για τη λάσπη που έγινε χώμα
και για τα στεγνά σου χέρια, Θηρίο