Κυριακή 18 Απριλίου 2010

IMPROMPTU


Στο αρμονικό καρδιογράφημα ενός πενταγράμμου

Οι κύκνοι συνεχίζουν τις ανιαρές χορογραφίες

Τα κρύσταλλα της βιτρίνας ανταγωνίζονται το ναρκισσισμό των περαστικών

Ώσπου, τα χνώτα ενός ζητιάνου αποκαλύπτουν το χρησμό στο τζάμι

- Όταν η μουσική συμβαίνει, ο Θεός περισσεύει.Ένα πλήκτρο αρκεί-

Ξαφνικά, η ορχιδέα της σοφίτας ψέλνει μ’όλη της τη δύναμη λαϊκοτράγουδα

Η κρούστα της πολιτείας ραγίζει από τα χοροπηδητά των αγγέλων

Στο πάρκο, ένα κορίτσι γδύνεται προκαλώντας την ορμή του ευκάλυπτου

Μια νότα ήταν αρκετή

Για την ονείρωξη του αηδονιού

7 σχόλια:

vague είπε...

..και το έξοχο κείμενό σου ήταν αρκετό για το δικό μου ενθουσιασμό!!!

Εντυπωσιάστηκα με το χρησμό στο τζάμι. Δεν έχω τι να πω.. εκτός ίσως από το ότι θα χτυπάω ένα πλήκτρο κάθε φορά που δεν θέλω την εμπλοκή Του στις υποθέσεις μου.
:)

annanas είπε...

!!respect!!
Λάτρεψα τους 3 πρώτους στίχους.
Ήταν όλο μια απόλαυση! Πολλά likes από μένα :)

άλις είπε...

εμενα παλι μου εκαναν εντυπωση οι γραμμες 4 και 5 που πυροδοτησαν ολες τις υπολοιπες.

Ανέστης Μ. είπε...

Αυτή η ορχιδέα γνωρίζει να ξεδιπλώνει τις αραδιαστές υπάρξεις μιας πόλης που φοβάται την πυτιρίδα. Η διπλανή σου εξώπορτα δεν ξεκλειδώθηκε όσο διαπόμπευες το κλειδί της.
Γεια σου Θόδωρα

goofyMAGOUFH είπε...

Τα χνώτα του ζητιάνου
ραντισμένα με την αποφορά της εγκατάλειψης
πόσες ψυχογραφίες άραγε μαρτυρούν...

Άδικη Κατάρα είπε...

Νομίζω ότι θα σκέφτομαι τον πέμπτο στίχο για καιρό.
Δεν έχει και πολλά να πει κανείς για κάτι τόσο όμορφο.

Καλησπέρα :)

Θοδωρής Π. είπε...

Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας. Όσο για τον πέμπτο στίχο, νομίζω πως πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία μπολιασμένα στην ίδια την Ύπαρξη.