η πορεία μιας συννεφοσκιάς όρισε την γραμμή
μα ο έρωτας αδύναμος να την περάσει και να σωθεί
γδύθηκε ενώπιον των θηρίων
πιστεύοντας πως έχει σημασία η θέα του τι κατασπαράσσεται.
ακόμα κι αν κάθε πιθαμή αυτού του λευκού σώματος σήμαινε άνοιξη
μόνο μια αργόσυρτη βροχή έδερνε τα πηχτά μάτια των δημίων.
όταν η σκόνη κόπασε ,
στο έδαφος βρήκαν μονάχα μία τούφα
από τα χαλκόξανθα μαλλιά της μάγισσας Εριχθώς
και όλοι ανάπαυσαν-αθώοι-εκεί τα μάτια τους ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου