Καμπαρέ

Στο καμπαρέ ο φωνογράφος δοκίμαζε να σχεδιάσει

το πορτραίτο της Δυστυχίας

με την βελόνα του ν' αργοσαλέυει

βουτηγμένη στο μελάνι που αφήνουν τα μινόρε

πάνω στα πυκνομουτζουρωμένα φύλλα των ψυχών.

από φιλέκδικη πλήξη

πρόσφερε την βοήθεια του ο Σαρλό

-ο φονιάς-

και μ' ένα σαρδόνιο χαμόγελο

πλησίασε το μοναδικό εναπομείναν θύμα του.

Το Παρίσι ήξερε ότι μετρούσε τις τελευταίες ώρες του.

Πριν εξαφανιστεί κι αυτή η νύχτα,

με τα ψηλά τακούνια της

να δίνουν τον ρυθμό της αναπνοής ξανά

σ' όσα βρέφη ξεροκατάπιαν μες τους εναρμόνιους ύπνους τους,

ο ίδιος είχε βρεθεί νεκρός και κρύος

έχοντας κρυμμένη στις τσέπες του αρκετή Δυστυχία

για να θεωρηθεί κλοπή.

(πίνακας "Καμπαρέ" του Albert Kutzelnig)