Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

η εποχή της διαφθοράς



να αφήσουμε τα όνειρα μας στους τροχούς?
κρυστάλλινες μπαλαρίνες χορεύουν μέσα στα σίδερα,
οι δακρυγόνες αιτίες μόνο σε μεταλλικά μπουκαλάκια
και ο ορίζοντας μακριά όπως πάντα

παντού σημάδια φωτιάς,χάνουμε έδαφος
όσο χαμογελάμε στις φλόγες,χάνουμε έδαφος
μην μου κλείνεις τα μάτια,χάνουμε έδαφος
μείναμε πολλοί-λίγοι,χάνουμε έδαφος

παραιτήθηκε η άνοιξη,τέλος οι αυθορμητισμοί της
και οι αμυγδαλιές καταπίνουν τα θαρραλέα φύλλα τους
αρχίσαμε να συμπαθούμε τους χειμώνες τώρα
παθητικά,σιγά-σιγά,στα σίγουρα

οι νεολαίοι εραστές δεν κοιτάνε ψηλά
χαμηλώνουν το βλέμμα στις σειρήνες των πυροσβεστικών
και λιμνάζουν οι επαναστάσεις στα μυαλά τους
λιμνάζουν οι επαναστάσεις στα μυαλά τους

καπνοί κι αδίστακτοι καιροί για προσευχές
οι ποιητές μετακόμισαν σε άγνωστα κλίματα
μικρά παράθυρα κι αποδημητικά πουλιά.
δειλά μυαλά
στης εποχής τη διαφθορά.

8 σχόλια:

Y. K. είπε...

ρεαλιστικο-απαισιοδοξο.
δηλωτικο της βολικης αδιαφοριας μας.
πολυ θα ηθελα να μην ηταν ετσι.

annanas είπε...

υπέροχο, δυνατό, υποβλητικό!

(Να πω την αλήθεια μου, αυτό το μπλογκ πολύ το ζηλεύω. Τόσο το στήσιμο και τις μουσικές, όσο τη γραφή όλων σας. Keep up the good work!!)

vague είπε...

Όταν την προηγούμενη φορά διάβασα το "αλάνι" σου, δεν είχα φανταστεί ότι είσαι τόσο μικρός. Μόλις χθες είδα το προφίλ σου και ξαφνιάστηκα. Δεν μου είχε περάσει απ' το μυαλό.

Η δουλειά σου είναι εντυπωσιακή (και πάλι), αλλά το γεγονός ότι παράγεται από κάποιον στην ηλικία σου, είναι εντυπωσιακότερο.

Τα σέβη μου!

Δημοσθένης είπε...

άλις - θα ήθελα να μην ήταν έτσι κι εγώ,το μόνο που έχω βγάλει σαν πόρισμα τον τελευταίο καιρό είναι ότι η μεγαλύτερη και δυσκολότερη επανάσταση ξεκινάει απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.


annanas - σ'ευχαριστούμε πολύ για για τις όμορφες λέξεις σου...το κομμάτι το ανέβασα μαζί με το ποίημα,νομίζω οτι ταιριάζει.


Riski - Με ηρέμησαν τα λόγια σου,αυτό έχω να πω μόνο.

annanas είπε...

εν τω μεταξύ, έτσι όπως είναι γραμμένο το ποίημα (με τις λίγες επαναλήψεις στίχων του), σκεφτόμουν ότι θα μπορούσε να μελοποιηθεί και να γίνει ένα υπέροχο τραγούδι, ερμηνευμένο από το Θηβαίο.

maya είπε...

εξαιρετικό .

έχω πάρα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι
που να με κάνει να ρουφάω τις λέξεις δυνατά .

ειλικρινά σ'ευχαριστώ .
όταν καταλαβαίνω νοήματα μπλεγμένα
και δεν είναι απλά στόμφος λέξεων
συγκινούμαι .

συγκινήθηκα .

εξαιρετικό .
κι ας είναι για θλιβερές αλήθειες .

την καλησπέρα μου
χχχχχχχχχχχχχχχ

Δημοσθένης είπε...

Maya - κι εγώ συγκινήθηκα από τα λόγια σου! σ'ευχαριστώ πολύ.

Tali είπε...

εμενα συγχωρειστε με που περναω πιο αραια
τα εχουμε ξαναπει

ειστε ομως το καμαρι μου:)



Δημοσθενη
εχεις ακουσει κρυσταλλινη μπαλαρινα να σκαει απο την πιεση της φωτιας??


ενα τιποτα
ενα μικρο τσαφ

εκκωφαντικο!!

-καληνυχτα!:))