Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

παζάρι

έχουμε λίγες ξέρες,λίγες αντοχές
υποθαλάσσια μας πλησιάζουν πειρατές
στα χέρια τους κρατούν σπάθες χρυσές
και μες τα μάτια τους βουλιάζει το φεγγάρι

οι γοργόνες προσπερνούν και δεν μιλούν
θα τους βαραίνουν τα χρυσά του σκουλαρίκια
που κέρδισαν με λερωμένες προσευχές
όλες σκυφτές,όλες γριές,όλες με δεκανίκια

απ' τα κοράλλια ένας ήχος ορυκτός
ένας περιπλανώμενος θυμός,ένας μικρός θεός
του Ποσειδώνα θα 'ναι αγόρι ή του Άρη
δείχνει πως είν' αυτοί που 'κάναν
και την θάλασσα παζάρι

πως είν' αυτοί που νόμισαν πως ήτανε θεοί
που άπληστοι θνητοί,που νοσηροί δειλοί
αναπαράχθηκαν σαν γένος,σαν λοιμός
που μόνο στο χρυσάφι βλέπουν φως

τώρα χρυσά κανόνια σέρνουν στους βυθούς
η τελευταία μάχη με τους ζωντανούς
της Αρετής τ' αετώματα να ρίξουν
της Ηθικής τα γράμματα να σβήσουν

και τρεις αλίμονο θεοί σ' αυτούς
που μέσα στις φωτιές και τους καπνούς
δειλιάσουν,απελπιστούν και πουν
πως παραδίδονται
και πως για έννοιες άπιαστες δεν πολεμούν.

6 σχόλια:

carnellio coop είπε...

γεια σου ωρέ Δήμο

streetfox είπε...

Η θέληση μας είναι η αντοχή μας
και θα σου πω «δεν στέρεψε»

και εσύ (τρελέ)
ζητάς απ’ τις γοργόνες την δικαίωση…
Και τους τυφλούς πειρατές θες να συνεφέρεις…

άφησε τους …
Είναι μορφές της ποίησης
Των μύθων και του ονείρου

Ή μήπως
της σκληρή πραγματικότητας
εικόνες μεταφέρεις,

και γίνεσαι παιδί
μες σ΄ένα παραμύθι?


και εγω τρελέ, σοφέ ή ποιητή
θέλω να ακούσω

Τι γίνεται με όσους ξέρουν?
Όσους επιθυμούν?
Με αυτούς που αναπνέουν ?
Ή ποθούν?

Δικές μας είναι οι αξίες και δεν ρημάζονται
Κι αν ρημαχτούν
Θα πει πως το επιτρέψαμε

Και θα έρθουν άλλοι -ευτυχώς-
να θέσουν τις δικές τους

Μέχρι να υψωθούν στα μάτια των πειρατών
και να γιγαντώνονται

Καθώς αυτοί θα μικραίνουν και θα μικραίνουν και θα εξαφανίζονται

(εννοείται πως ...εμπνέεις)
φιλιά

Δημοσθένης είπε...

γεια σου και σένα carnellio coop, από την οικειότητα του σχολίου σου υποψιάζομαι ότι γνωριζόμαστε αλλά δεν κατάλαβα ποιος είσαι.Αν πάλι όχι,δεν πειράζει,ίσως γνωριστούμε τελικά.

Όσο για σένα δεσποινίς Βέρα...ευχαριστώ πολύ για την αισιόδοξη οπτική σου -πάντα.Είναι νομίζω ο Θησαυρός που ψάχνω σε κάτι πειρατικές ιστορίες σαν κι αυτήν.

streetfox είπε...

...
το ενα γεννάει το αλλο Δημοσθένη αυτό γίνεται
είσαι ετοιμος να βρείς και για αυτό ψάχνεις
:)

υ.γ. πολυ προχωρημένο το δις/.. τουλάχιστον κυρά - αλεπού...

Yannis είπε...

"τώρα χρυσά κανόνια σέρνουν στους βυθούς
η τελευταία μάχη με τους ζωντανούς
της Αρετής τ' αετώματα να ρίξουν
της Ηθικής τα γράμματα να σβήσουν."

Μπραβο Δεμο, ειναι πολυ προσεγμενο και παραλληλα "αναγνωσιμο".Μα αυτη η στροφη ειναι....Ειναι....Τι να πω ...Αντε γεια!Keep walking με τις θεματολογιες σου.

pinelopi t. είπε...

Eixa ksexasei pws ta poihmata lene polla parapanw apo ena makroskeles keimeno.. kai einai toso pio dunata ta minimata..
θα τους βαραίνουν τα χρυσά τους σκουλαρίκια
που κέρδισαν με λερωμένες προσευχές
όλες σκυφτές,όλες γριές,όλες με δεκανίκια

de tha to analusw.. to parathetw apla gt me sugklonise...

P.S sixainesai ta greeklish to kserw..