Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Αγιασμός για την Πριγκίπισσα της Φωτιάς

*
Ιδρωμένη μπουσούλησες ως την κορυφή του ουρανοξύστη, ακούμπησες το χαρτοφύλακα χάμω, έλυσες
τη γραβάτα σου και

Ο βρυχηθμός σου μάταιος, πειθώ καμία.
«Δεν είναι θηλυκό, δεν μοιάζει για γυναίκα!»
                                                            Σε πέρασαν για Κτήνος.
Χρυσοθήρες σου σκάβουν τα σπλάχνα.
«Τίποτα δε λάμπει εδώ, τίποτα δε γυαλίζει!»
                                                            Αποξηραμένος Κρίνος.

Στριμωγμένη σε καλούπια αγιογραφιών, μα όχι αγία. Κρεμάμενη σε χρωματιστά
μανταλάκια σε χορεύει ο άνεμος κι αγύρτες δήμιοι βαρούν
παλαμάκια.
      -Πως βρέθηκες εδώ; Στα τακούνια απάνω – κάτω απ’ το στέμμα.
Κρυμμένη στων ηττημένων το βλέμμα, μα όχι αγία. Περπατημένη σε φιδίσια
σοκάκια σε τραγουδούν βουτυρόπαιδα, άξεστοι και
κοράκια.
      -Πως έπεσαν εδώ; Τα τακούνια χάμω – χάμω και το στέμμα.
Χαραγμένη στων μισθοφόρων την πέτρα, μα και πάλι όχι αγία! Στιγματισμένη – σισύφεια η
τιμωρία – σε λοιδορούν πιστοί και τελώνια «Το κάλλος σου, η
αμαρτία!».
      -Πως έτσι ολόγυμνη εδώ; Τακούνια δίχως – δίχως στέμμα.

Ο σκοτωμός σου άδωρος, πανωλεθρία!
«Αχ, ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Πίσω στα γραφεία!»
                                                                      Κόρη του βασιλιά μα Νύφη τίνος;
Το τομάρι σου θάβουν και δε βγάζουνε άχνα.
«                                                                                                     »
                                                                                                          θρήνος.


* Σχέδιο κουστουμιού από τον Leon Bakst για το μπαλέτο "Το πουλί τη Φωτιάς", του Igor Stravinsky, 1910. Το μπαλέτο βασίζεται στην παραδοσιακή Ρώσικη ιστορία του ομώνυμου μαγικού και λαμπερού πουλιού που είναι ταυτόχρονα ευχή και κατάρα για τον κάτοχο/αφέντη του.
Περισσότερα έργα του Leon Bakst : http://www.leon-bakst.com 
Μπαλέτο "Το πουλί της φωτιάς" σε βίντεο: part 1 - part 2 - part 3 - part 4part 5 
Ευχαριστώ τον Θοδωρή Π.

4 σχόλια:

annanas είπε...

!!!
Μου θύμισες πολλούς αποξηραμένους κρίνους του συναφιού μου. Πολύ ωραία γραφή!!

Δημοσθένης είπε...

ομολογώ ότι στην τρίτη ανάγνωση με πλημμύρισε ο αγιασμός της κι ένιωσα σαν ναύτης που ταξιδεύει μόνο και μόνο για να απολαμβάνει ανέμελος αυτή του την ναυτία.

άλις είπε...

το διαβασα την πρωτη μερα που το ανεβασες και δεν μπορουσα να συντονιστω.
Τωρα το ξαναδιαβαζω.Ακουω και την υπεροχη αυτη μουσικη και ..
ρε συ ειναι υπεροχο.
Αλλο υφος.Ειναι εσυ ,μα τοσο καινουριο,καινοτομο.
Πολυ μου αρεσε!

Eraserhead είπε...

Συγχωρέστε με που άργησα να απαντήσω αλλά μου είχε καταστραφεί ο υπολογιστής.

@annanas:
Χαίρομαι που το διάβασες και που μας επισκέπτεσαι! :)
@Δημοσθένης: Ευχαριστώ. Θα τα πούμε κι από κοντά.
@άλις:
Εκτιμώ πολύ τα λόγια σου. Χαίρομαι που σου άρεσε. Είναι πολλά τα post σου που ήθελα να σχολιάσω θα περιοριστώ σ' ένα σύντομο και διόλου περιεκτικό "Συνέχισε την πολύ καλή δουλειά!"