Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Το κλειδί

Κάποια νύχτα από το αιδοίο μιας γυναίκας
ξεγλίστρησε ένα κλειδί.
Κι έπεσε στο πάτωμα.
Ξύπνησαν οι γείτονες από το βρόντο
"ένα κλειδί έπεσε, ένα κλειδί ορφανό,
τι να ανοίγει;"

Εκείνη δεν ξύπνησε, ήξερε,

πως το κεφάλι της μπορούσε πια να ξεκλειδώσει.
Μέσα βρήκε κήπο πρωτόγονα άγριο
και ήταν ησυχία.
Μα είχε έρθει για θάνατο αυτός ο φυσιολάτρης
Και γνώριζε και ξερίζωνε
δυο πικρά χορτάρια,
το Μικρό και το Αδύναμο.
Τέλος μια άφθονη πόα,
την Εμμονή.
Όλη νύχτα σκότωνε
Άλλαζαν οι εποχές μέσα σε μια στιγμή.


Το πρωί είχε μαλακό χώμα μπλεγμένο στα μαλλιά
(στο αζάρωτο μέτωπο μια μέλισσα αναζητούσε νέκταρ)
Και πέραν προσδοκίας,
χωρίς άλλους μάρτυρες
η πλάτη της είχε γίνει μια ιδέα
πιο ίσια.


Απ’ οπουδήποτε αλλού χαμένο
Πολλαπλασιασμένο
Το κλειδί λαμπύριζε, μέσα στης μέλισσας τα μάτια.

5 σχόλια:

theorema είπε...

Ε λοιπόν, μπορεί να μην με πιστέψετε, αλλά αυτό το ποίημα το βρήκα... σέξι!... Πολύ ερωτικό, βαθιά αισθησιακό, καλογραμμένο, στο σωστό μέγεθος για να μη χάσει τον παλμό του (και αυτόν που δημιούργησε σε μας!).
Πανέμορφο.

IRIDA LEMI- A fistful of poems είπε...

υπάρχει μια πιθανότητα να καταλαβαίνω τι εννοείς. χαίρομαι που σου άρεσε..

Νικόλας K. είπε...

Καλημέρα,
Έχω την εντύπωση πως το αιδοίο της γυναίκας είναι μια προέκταση του μυαλού της…
Τα πάντα για εκείνη λειτουργούν εγκεφαλικά…
Πάντα υπάρχει ένα κλειδί που ξεκλειδώνει κρύπτες και πόρτες, φωλιές μελισσών και πολλά άλλα!
Οι εμμονές είναι μια καταδίκη και σε φέρνουν στα πρόθυρα της τρέλας!
Θα είχε ενδιαφέρον να μας πεις πιο κλειδί εννοείς εσύ;
Πολύ όμορφο, σε βάζει σε πολλές σκέψεις κάτι σαν ερωτικός γρίφος!
Να έχεις μια καλημέρα:- )

IRIDA LEMI- A fistful of poems είπε...

Το κλειδί ανοίγει τα κατάστιχα που ορίζουν τη γυναικεία φύση και δεν θα μπορούσε παρά να προέρχεται από τα βάθη της, φύση που επιφανειακά αναγνωρίζεται από τη μαμή -"συγχαρητήρια, είναι κορίτσι"- ως αιδοίο. Η γυναίκα του ποιήματος μπορεί -και τα καταφέρνει- και φτάνει στους μυστικούς κήπους με τη διάθεση να πολεμήσει τα κακώς κείμενα της νοητικής/συναισθηματικής της ύπαρξης, με απώτερο σκοπό να φτάσει σε ένα υψηλότερο επίπεδο νοητικής ανωτερότητας. Που αντικατοπτρίζεται στην "ίσια πλάτη", σαν να ψήλωσε, ή "level up" που λένε και οι gamers..

Eraserhead είπε...

Μας ξεκλείδωσες λίγο το ποίημα ε;
Πολύ όμορφο. Το διάβασα πολλές φορές και δοκίμασα πολλά κλειδία...κι ακόμα κι αν μισάνοιξες την πόρτα θα συνεχίσω να σπάω κλειδιά γιατί ευχαριστήθηκα τη διαδικασία και το ποιήμα!Καλημέρα! :)