Μουτζούρα

Ο ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ

Εφιάλτες ποτισμένοι νυχτολούλουδο κι έγχορδες ραψωδίες πολέμων με ανάθρεψαν
Υπήρξα μανδύας περήφανου αυτοκράτορα, φιλί ευλαβικής Κυριακής
Στενογράφος μνήμης που αφηγείται με γλαφυρότητα γέρικου ελαφιού, έψαξα τον έρωτα και την αρμονία στην ορμή του καταρράκτη
Φιλόμουσος, τυχοδιώκτης, θύμα - κουράστηκα να μ' ερμηνεύω
Άλλωστε, τι κατάφερα;
Συνένοχος σ’ ένα φόνο που διαρκεί, προσεύχομαι στα νούφαρα για τον αιώνα που χαροπαλεύει μες στο βάλτο