Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ευτυχία


Photobucket


...θέλω να πω πως εάν έστω αποφεύγαμε

τις αποδοκιμαστικές ματιές των πουλιών,

εάν καταφέρναμε να μαζέψουμε στις τσέπες μας

έστω λίγη γύρη από τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης,

εάν ανταλλάζαμε τα σχεδιασμένα βήματα

και τις πυκνές με σύννεφα μέρες μας

με αφορμές για χορούς και ακατάπαυστα λαμπρούς ήλιους

ίσως -λέω ίσως-

να καταφέρναμε το πρώτο έψιλον της Ευτυχίας ...


9 σχόλια:

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

... ίσως.

Y. K. είπε...

και μονο που τα σκεφτηκες ολα αυτα..νομιζω πως το καταφερες.το πρωτο γραμμα της

kranioUtopia είπε...

Να αποφεύγαμε τις αποδοκιμαστικές ματιές των πουλιών,
Δημοσθένη, ή να μην τις προξενούσαμε;
Με έχει βάλει σε σκέψεις τούτο το ανάγνωσμα
και σ' ευχαριστώ γι αυτό!

Δημοσθένης είπε...

Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια...KranioUtopia ίσως η αποδοκιμασία να πηγάζει από την διαφορά ύψους,ίσως και απο την απουσία των φτερών...όπως και να έχει θέλω να φαντάζομαι τον άνθρωπο ικανό να καταφέρνει κάποτε να κοιτάζει τα πουλιά στα μάτια.

Liasef είπε...

Μόνο που συνήθως τα πουλιά εμείς τα τουφεκίζουμε..

kranioUtopia είπε...

Η φαντασία εκτός από ευχάριστος σύντροφος
είναι και πολύτιμος, Δημοσθένη...
Τη σκέψη μου...

Ανέστης Μ. είπε...

και η ευτυχία έχει τις αρχές της! ωραία λοιπόν που πας να τις αγγίξεις..

Δημοσθένης είπε...

Liasef : Λες να έχει και μια δόση φθόνου το τουφέκισμα?

kranioUtopia : Συμφωνώ ευτυχώς

Ανέστη Μ. : Τις ψηλαφίζω ίσως,σ'ευχαριστώ για το σχόλιο.

Kωνσταντίνα είπε...

απλό, μεστό και ολοκηρωμένο!-από τα αγαπημένα μου, μπράβο