...θέλω να πω πως εάν έστω αποφεύγαμε
τις αποδοκιμαστικές ματιές των πουλιών,
εάν καταφέρναμε να μαζέψουμε στις τσέπες μας
έστω λίγη γύρη από τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης,
εάν ανταλλάζαμε τα σχεδιασμένα βήματα
και τις πυκνές με σύννεφα μέρες μας
με αφορμές για χορούς και ακατάπαυστα λαμπρούς ήλιους
ίσως -λέω ίσως-
να καταφέρναμε το πρώτο έψιλον της Ευτυχίας ...
9 σχόλια:
... ίσως.
και μονο που τα σκεφτηκες ολα αυτα..νομιζω πως το καταφερες.το πρωτο γραμμα της
Να αποφεύγαμε τις αποδοκιμαστικές ματιές των πουλιών,
Δημοσθένη, ή να μην τις προξενούσαμε;
Με έχει βάλει σε σκέψεις τούτο το ανάγνωσμα
και σ' ευχαριστώ γι αυτό!
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια...KranioUtopia ίσως η αποδοκιμασία να πηγάζει από την διαφορά ύψους,ίσως και απο την απουσία των φτερών...όπως και να έχει θέλω να φαντάζομαι τον άνθρωπο ικανό να καταφέρνει κάποτε να κοιτάζει τα πουλιά στα μάτια.
Μόνο που συνήθως τα πουλιά εμείς τα τουφεκίζουμε..
Η φαντασία εκτός από ευχάριστος σύντροφος
είναι και πολύτιμος, Δημοσθένη...
Τη σκέψη μου...
και η ευτυχία έχει τις αρχές της! ωραία λοιπόν που πας να τις αγγίξεις..
Liasef : Λες να έχει και μια δόση φθόνου το τουφέκισμα?
kranioUtopia : Συμφωνώ ευτυχώς
Ανέστη Μ. : Τις ψηλαφίζω ίσως,σ'ευχαριστώ για το σχόλιο.
απλό, μεστό και ολοκηρωμένο!-από τα αγαπημένα μου, μπράβο
Δημοσίευση σχολίου